Kırmızı Oda Dizisi Gibi Yaşadıklarınız Hikayeniz mi Var? Sizde Yazın

Zehra dedi ki:

Merhaba ben Zehra 13 yaşındayım annem 7 yıldır beni ve kardeşimi dövüyor annem ve kimseye anlatamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum piskologlara rehberlik öğretmenlerine gittim ama kimseye söylemeye cesaret edemedim annem dovdukten bir gün sonra yanımdan geçerken korkuyorum ve kimseye söylemiyorum arkadaşlarım annen dövüyor mu diye soruyorlar bende hayır diyorum sosyal medya hesabı açtım ve sahte isim koydum diye geldi beni dövdü ders kitabımi okulda unuttum diye beni dövdü sınavlar içinde beni dövdü çök ağır bir şiddet görüyorum annem şu an işte bende evdeyim sopa ile dovmeyede çalışıyor kimsenin umurunda değilim sosyal hizmetler ilgilenmiyor korkudan titriyorum biri bana yardım etsin lütfen

Nedime dedi ki:

1988 doğumluyum çocukluğum hiç güzel geçmedi hep ağladım hep çok taranvalar geçirdim encok tecavüze uğradım 7 yaşımda babam çok içerdi hiç çalıştığını görmedim bagzen arada bir babam hep annemi döverdi açlıkla evsizlikle mucadale ederdik 5 kardeşiz biz biri oldu kazayla tavan besiginden düştü menencit oldu kız di daha bir yaşında bile deyildi babam annem ise gittiği zaman eve nerden geldiyi belli olmayan kadınları sokardi kackere yakaladım annem hep çalıştı sürekli sabah gider akşam gelirdi eve birgün Yozgat’ın şefaatli ilçesindeyiz ben 7 yaşında bile değildim daha annem hamileydi ölen kardeşime dediki kızım git komşuya bir ekmek alda gel gittim evlerinde kimse yoktu bana sus dedi annem uyuyor duymasın içeri gir veriyim dedi eve bir girdim evde satır bıçak balta ne ararsan var yat dedi yattım ağlayarak ne olduğunu bile anlamadım bir an arkamda bı ıslaklık hissettim sadece dokunmuş çok şükür ki başka bişey olmamış ama ben aklım erdikce acaba dedim hep o şoku hiç atlatamiyorum sonra eve gittim annem ne oldu neden ağlıyorsun dedi dedim ki düştüm cunki beni tehdit etmişti o şerefsiz korktum annem ekmeği aldı elimden dizime baktı bişey yok sonra babbam uyandı daha doğrusu ayindi yemek yedik annem sobaya odun yok kömür yok dedi git kömür tirenininden çal gel dedi annemin karnı burnundaydi gitti iki çuval kömür çalmış geldi o kömürü nasıl taşıdı bilmiyorum annem babam hep tartisirdilar zagten bagzende beraber içer kumar oynadılar biz acmiyiz tokmuyuz hiç umurları olmazdı birgün annemle babam tartıştılar annem babamı anneni çağır köyüme gidicem ben buralarda kalmak istemiyorum dedi ve babam demliği kafasına attı demliğin ağzı annemin kafasına saplandı koşup halamı çağırdım hastaneye gitti ve bir ay sonra kardeşim dünyaya geldi sonrası felaket zagten hep içki masası açlık korkuyka geçti kısa anlatmak istiyorum cunki hiç iyi deyilim istanbula taşındık annemin kardeşleri geldi amcasının kızı falan kardeşimi salıncağa koydum salliyordum ve düştü oldu okadar çok üzgünüm iki daha çocuğum bana bıraktılar bende annemin amcasının kızıyla saklandım çıkıp üstününe düşürdük bebeği betona oldu onun vijdan azabı beni maç etti neyse onun telaşı iki ay sürdü kolu komşu getirdi hep yemek fala sonra oldu köye gidip gömdük tekrar geldik bu cehhem hayata annem beni okula gönderdi 8 yaşındaydım kardeşimle beraber başladık bir çantayı ikimiz kullanırdım yoksulduk cunki okuldan gelirdim kardeşlerime bakardım o arada tekrar annem doğum yaptı ve kızı oldu yine adını Seher koydu seherim ben okula gideceğim zaman çok ağlardı gitme diye geri gelir gitmezdim birinci dönemde çıkardılar beni okuldan ise gidecekmiş annem bende çocuklara bakacakmisim öylede oldu ve babam bir adamla tanışmış adı Mehmet pisliğin teki şerefsizin önünde gideni babamı daha beter icgici yaptı git par bul dedi anneme adamları eve getirir meze hazırlatirdi anneme beni uykumdan kaldırır şarkı söyle bize çabuk diye döverdi neymiş sesim çok güzelmiş ağlayarak şarkı söylerdim korkardım dövecek diye sonra okuldaki hademe vardı hasan Hasan’ın oğlu babası bize gelip gitmeye başladilar içmeye falan sonra o çocukta bana tacizde bulundu bu sefer kaçtım elinden ama yine söylemedim anama üzülmesin diye derken ev sahibin oğlu evli barkli oda taciz etmeye kalktı ve busefer tamamen aklım eriyordu adama küfur edip kovdum ve bizi evden kovdular yine söylemedim korktum babam beni döver diye sonra işe girdim daha13 yasndayim iş yerinde dayak yardım gelip soylemezdim annem üzülmesin diye haftalık alırdım ozamanlar 20 liraydı ama 10 liraya bir çeyrek alırdım ev alalım anne baba soyleme alır içer seni kurtaracak bisan bu adamdan ev alalım bakarım sana dedim hep babam onlira alıyorum bilirdi hep birgün babamla annem bizi ikigun bir evde yanlız bıraktılar gelmediler yemek yapmayı bilmiyordum ama nerden aklıma geldiyse rabbim meleklerini gondedi galiba patates haşlayıp kovurdum süt kutusuyla sobada işittim onlar duyurudum geldiler sonra bağırdım ya olseydik ya bişey olsaydı dedi deden ağır ona gittik meğerse gizliden yaptığım altınları alıp karı koca Taksim’de yemeye gitmişler ya çok kötü oluyorum anlatırken sonra annem amcamın oğluna haber salmış gelin size kız vercem diye geldiler intihar ederim ben abi dediğim bı insanla evlenemem iki ay üzerime düştü annem kızım baban kötü babam kötü sende kötü öldün artık defim istemiyorum sonra vaz geçtiler bı baktım hamamlar geldi istemeye sonra düşündüm ki benim bu evden kurtulmam lazım okadar akillimisiki çok mantıklı şeyler dusenebiyormusum dedim oğlanı görmem lazım icgicimi pislikmi topalmi nerden biliyim getirdiler ve içimden dua ettim rabbim bu duam seninle benim aramda bu insan yüzüme bakmazda yere bakarsa evlenicem istiyorum yok yüzüme bakarsa kalsın bu erkekten fayda gelmez dedim ve sanki Allah’ım eşime sakın yüzüne bakma dedim hiç yüzüme bakmadı konuşurken bile iki dk konuştuk konuşmadık çıktım annemler herkes kapıda bekliyor ne karar vericek diye yengem sordu annem tm dedim evlenicem sonra nisanlandik 6 sonra düğünüm oldu bu arada 14 yaşındaydım iki yıl çocuk olmadı sonra ilk oğlum oldu ve annem son darbeyi vurdu bize babamı bırakıp başka kocaya kaçmış 6 yadinki kız kardeşim ikitane erkek kardeşim kızdan büyükler benden küçükler sokakta kalmışlar bana söylemiyorlar ama ben rüyamda gördüm annemi ormanda kaybettim aradım yoktu sonra bir mezarda bir gül gördüm annen dediler sabah kalktım eltim gözüme bakıyor abla annem gittimi yoksa dedim nerden bildin dedi içime doğdu dedim kaynam uzaktaydı iş için baktım akşamına geldi ağlayarak cunki kardesinin karisiydi giden kardeşlerime ağlıyordu ve ben bayıldım üzüntüden sonra kayinpederim hadi İstanbul’a gidiyoruz kızım ağlıyor dedi benim için eşimin babsini çok seviyordum eşimin hatri için değilde onun hattı için o evde duruyordum neyse gittik bir baktım kız kardesim çok hasta ateşli ağlamaktan hiç biseye bakamıyorum kardeşimin kafası bir dolmuştu ev pislik içinde darma dağın baba ise girmiş şükür elleri yara olmuş bulaşık yıkamaktan üzüldüm çok gücüm yoktu sonra köye getirdi kayinpederim kardeşlerimi arada gidersin kızım dedi geldik babanannem kurban olirum ona çok ağladı kız kardeşimi baktı erkek kardeşlerime de benim bı küçüğüm evden kaçtı İstanbul’a gitti teyzemin yanına beş sene gelmedi onun kucugude hep pazarlarda orda burda çalışarak kız kardeşime ninime ve bana bile bakardı onun buyugude sokaklarda yattı hep babamı görmemek için kaçmış meyer sonra büyüdük hep beraber kız kardeşim bana geldiğinde kaynanam kızardı hadi git ninen çağırıyor kovardi benim kardeşlerim benim evime gelemezdiler korkuda eşimin babadida başladı tabi artık sinirlenmeye onlara karşı ya çok zor tikaniyorum şu an sonra babam Mardin’e gitmeye karar verdi gittiler benim bı küçüğüm yani evden kaçan Mardin’e gitmiş orda babamla barismis doğrulardan bir kızı kaçırmış kızımda snnemin yanına getirmiş oradaki doğulular kızın yakinlari tuturdukar berder olacak kardeşim daha 12 yaşında agliyorum ben Eskişehir’de yok onlar Mardin’de gücüm yokki yetimem nurdan şikayet ettik eşimle ordan jandarmalar kız kurtarmislar lakin benim pezevenk baba aramızda anlaştık sorun yok demiş kızı vermiş 27 yaşındaki adama of ciyerim kardeşim kuzum şimdi 4 çoğu öldü eşi beş yıldır hapisteyi çıktı şerefsiz şu anki durumum hiç iyi deyil bu eşimin annesi babası vefat ettiği günden buyana eşim madde kullanmaya başladı onunla bununla kaçamak yapmış sonradan haberim oldu şimdi karı kız yom ama hala madde kullanıyor kendi zara veriyor ya daha anlaticagim çok şey var ama neyse bukadar hikayemi yayınlansın isterim ve bütün icgici babalara ibret olsun kız evladini sevgisiz bırakmayın yoksa dışarda arar

Ferit ari dedi ki:

Yıl 1992 bir kış günü bize gelen bir haberle babamın trafik kazasında vefat etmiştir o gün hayata babasizlik kimsesizliktir anladım annem bacilarim komşular akrabalarım herkez ağlıyor ben 4 yaşında sevgiden uzak şefkatten uzak kala kaldım yetimligimle o kadar zorduki büyümek baba sevgisi yok baba şefkati yok çünkü babam ölmüştü o kadar hasrettimki ona arkadaşlarımın babası eve gelirdi elinde posetlen çocuklar i koşardı baba baba diye ben ise elimi çeneme koyar dim çünkü benim babam yoktu çünkü benim babam elinde posetlen gelmeyecek gözler dolar ağlardım baba diye kimse susuturamiyodu beni çünkü benim babam yoktu beni sevecek biri yoktu bana baba sevkatini veren kimse yoktu çünkü ben yetimdim ben kimsesizdim amcam oğluna bisiklet aldı amcam dan istedim bana almadı ben çok küçük tüm yine ağladım çünkü benim babam yoktu bir gün bize bir zarf geldi babamın çalıştığı iş yerinden tazminat ödeneği için eskiden imza yoktu amcam bizi notere götürerek vekaleti 9 yetimmden alarak çocuklarını iki katlı ev yaptı o para yetmeyince banizin borcu çıkmış bu borç ödenecek diye annem evimizde ne var ne yok sattip amcama teslim etti biz yerde yatarken amcam babamın kanıyla iki katlı evde otururdu bizde kolu komşunun bı tas çorba siyla büyütmeye çalışan kurban olduğum annem onlarda babamın kanıyla rahat hayat sectilar biz dokuz yetim en küçüğü muz 3 aylık 9 yetimin babası yok elinde poşet getiren şevkat gösteren babasi yok evinde yatacak yatağı yok her gece pencere kenarında gelecek diye umut eden yetimlerdik kimse sahip çıkmadı bize bayaram gelirdi herkes babasının elini tutmuş şeker toplardi biz ise elimiZi çenemize koyardik ağlayıp keskelere girerdik ama annnem o kadar namuslu ve şerefliydi bizi kimseye muhtaç etmedi ama yinede baban yoksa hayatta kalacak bir sebebin yok 6 yaşına geldim okula başladım her gün çocuklar beni döverdi kimseye diyemiyorum çünkü benim babam yoktu eve gelirdim annneme derdim benim babam yok diye kimse benimle oynamıyor herkez beni dövüyor annem her zamanki gibi oğlum derdi senin baban yoksa ben varım oğlum ben 12 yaşında 6 sınıfa gidiyorum o kadar durumumuz düşük tü okul masrafim karşılayamiyordu bu sefer yarım gün okul yarım gün sanayide çıraklık yapmaya başladım hayata aldandım 12 yaşında ustalarım bana kızardı yalnis birşey yaptığımda usulca ağlardım çünkü benim babam yoktu artık okadar çaresizlikle içinde yaşıyorduk ben 13 yaşında evden kaçtım İstanbul’a okulu bıraktım trene atlayarak kaçak bir şekilde İstanbul’a geldim bu hayatta kimsesiz bir şekilde yine kimsesiz İstanbul sokaklarinda sokakta yatark çöp lukteki yiyecekleri yiyerek geçiyordu günler bir gün bakırköy sahilinde otururken öyle bir acıkmısım ne param var nede ayağımda bir ayakkabı bankta uykuya daldım babamı rüyamda gördüm oğlum ben sizi annene teslim ettim ve gittim bak sana ayakkabı almışım sana kiyavet almışım gel eve oğlum o rüyayla uyandım başımın ucunda bir çift ayakkabı bir kat elbise ve yemek yemek poşetin içinde bir zarf kim birakmissa Allah razı olsun düşündüm ki benim babam bizi anneme teslim etmişti ben burda kime emanetim diye ağladım ankesörlü TLF dan evi aradım anne dememle annem kurban olduğum feritim nerdesin oğlum gel eve ben oğluma bisiklet almışım nerdesin oğlum gecem gündüz olmuyor günüm gece demesiyle nasıl otogara gidilir bilmiyorum ne yapacağımı bilmiyorum cebimde 5 lira otogarı sorarak bakırköy den esenlere ayaklan yürüdüm terminale geldim par yoktu daha doğrusu yetmiyordu polise gittim beni Diyarbakır’a gönderdiler yolda mahvinler benimle sakalasirdi yemek ismarladilar cebime para koydular Diyarbakır a geldim iner inmez annem beni öyle bir kucakladı baba sevgisi kadar olmazdı ama anne bam başka ben hem okula gittim hemde sanayiye çalışmaya başladım yarım gün okul yarım gün sanayi ne yapalım mecbur dük çünkü anneme destek çıkmamız lazımdı ben orta okulu bitirdim liseye başladım ama okuldan bir gelişme alamıyorsun okulu bıraktım sanayiye devam ettim benle bir büyüğüm abim çalışıyorduk annem bize topluyordu en büyük abimizde nerde gece orda sabah bize bakmazdi ben abimin kazandığını annem paramızı sakladığı yerden çalardı karı kızlara yedirirdi ama Allah öyle bir bereket yagdirmisti ozerimize elimizi neye atsaydik altın oluyordu çünkü biz yetimdik annemiz öyle bizi yetiştirmiştir ki haram lokma bogazimizdan geçmezdi haftaligim 5 liraydı 6 lira getirseydim annem 1 liranın hesabını sorardı çünkü 1 lirada bahşiş lerimizdi öyle büyüdük 6 kız 3 erkek artık her şeyimiz var 3 muz calisyoruz 70 koyunumuz 40 tane yavru kuzu sütünden peyniri den etinden bereket girmiş eve bizde artık büyüdük babamız yoktu en büyük abimizi sermiyan yapmaya karar verdik artık kimsenin işini yapmasın babamız yok abimiz var annem ona 2004modrl tarnsit aldı kendine öğrenci servisi yapsın tabiki transit hayfanlari satarak aldık varimizi yolumuzu dibine koyduk 2 yıl aradan geçti servis plakaları mecburiyetligi başladı biz bir tane değil 2 adet aldık birtaneainide kira verdik ama benim abim yetimlerin hakkını her akşam bu bar benim bu kumar senin millete yediriyordu annem böyle olmuyor evlendirelim abini abimiz evlendikten sonra her 2 pilakayi ve tarsiti bizden aldı bakın başınızın çaresini yine elimizde avucumuzda sıfır elde sıfır oturduk bizi terkedip gitti şehre yerleşti ben saniyede caliyordum gece geç gelirdim evimiz köyde köy arabalarına yetismezdim onun evine gelirdim kapı caldigimda kapı deliğinden bakardı karısı kapı acmazdi bize sokakta yatardik yada bı bina boşluğunda sabah işe giderdim çünkü benim babam yoktu annem vardı kış geldi havalar soğuk iş çıkışında gidece evimiz yom ben 18 km ayaklan giderdim eve köpek saldırısından nasıl eve geldigimi o korkuylan bilmezdim ama benim çok şerefli abim evinde sıcacık yerde bizde sokaklarda yatarak büyüdük ben bir kız seviyorum ama param yok durumum yok ve benden büyük bir abim evlenmemiş ama benim sevdiğimi amcası oğluna verecektiler bende yokluk içinde kaçırdım arkadaşım bana evini açtı abim benim el koyduğu parayı vermedi evinden kovarak kacirdigim eşimle tam 2 ay yer yatağında yattım ama ben ne yaptım kendime herşey aldım kimsenin 1 milyonuna tenezzül etmedim çalıştım 1 oğlum oldu ismi harun 3 yaşına geldi abim evlen mek istiyor bir büyük güm abimi ben evlendirdim en büyük abimizde yabancı gibi düğüne geldi ama elinde avucunda hiç birşey kalmamış ben en küçüğü ben en büyük abiligi yaptım şehirde artık geçirmiyor su ben iki odalı evde otururken annem yanımda kaldigi halde 2 odamı onunla paylaştım annem benim yanımda yani odamda kalıyordu ona bı odamı verdim sırf şehir sokaklarında çocuklarıyla perişan olmasın benle bir büyük abim yine çalıştık ona 2 katlı ev diktik ben hala 2 odada onlar dairelerde oturuyorlar ama olsun ben mutluyum Allah bana yürü diyor usta başı olmuşum işim iyi ama kendi işim olmasını istiyorum kendime yer açtım araba aldım bir işyeri daha açtım ama namusuzlara denk geldim paramı yediler çünkü benim babam yoktu çünkü onlar kimsesiz diye beni küçük gördüler benim en büyük abim hayatımı verdim ona o bana hiç bir zaman abilik yapmadı her dar gününde yanında oldum ama o öyle bir dar zamanda bana sırtını döndü artık bende bu hayatta o kadar darbe almışken bunu derim baban yoksa hayatta kalacak bir sebebin yok yok yok yok yok şimdi kendi kendime bunu diyorum hiç bı zaman yanımda olmuyan bir insan dar gününde yalnız bırakan ve hiç bir zaman bir lirasını vermeyen bir insanla niye yan yana kalacaksınız Allah bana vermiş 5 evlat ama memleketi terk edip gidecem onun için baba herşeydir saygılar yazamadigim çok şey var inşallah kısmet olur yazarim

Gazi dedi ki:

1994 yılında Ankara’nın Mamak ilçesinin Kayaş mahallesinde ,duydugunuzda kanınızın donduran hikayemde konumuz öz babamızın kız kardeşimize ben öğrenene kadar 3 yıl boyunca cinsel tacizde bulunup. Bir ailenin ve benim gençliğimin nasıl yok olduğunun hikayesidir. Ben şimdi bu hikâyeyi kısa bir şekilde anlatamam gücümün yettiği dilimin döndüğü kadar deneyip anlatmak istiyorum. 94 yılında babam Mahmut biçerin , annemin Kayaş kağıt fabrikasında çalışmasıyla birlikte bana zulümleri dayaklari artmaya başladı tabi ben ozamanlar hiç birşey bilmiyorum. Ben artık dayaklari dayanamayıp evden kacmaya amcam gilin çatısında , teyzem gilin odun koyduğu depoda yatmaya başladım. Biz 3 kardeşiz kız kardeşim latife biçer (1982) , en küçük erkek kardeşim Mert biçer (1985) Ben ise (1 Mayıs 1980) doğumluyum gel zaman git zaman. Bu şiddetin dozu dayağın dozu iyice arttı. Bende babamın amcalarıma da yalan beyan şeylerle yok babama terbiyesizlik yaptığımı iddia ederek. Bu şekilde ben Ankara banliyö trenlerinde Kayaş Sincan arası yani Ankara’nın bir ucundan bir ucuna trenlerde küçük Halleylerden satmaya başladım. Mahalleye bazen akşamları gelemezsem trenlerin bekleme peronlarinda korkarak bekliyordum sabah olmasını. Sabah donmuş olarak uyanıp sabah güneşinin altında 1 saat kemiklerimin, ellerimin, bacaklarımın ısınmasını beklediğim günlerin sayısını artık ben bile hatırlamıyorum.Çok geçmeden Ankara’da o dönemler içinde gezen Bilici, tinerci , yankesicilik yapan herkesle tanışmaya başladım. Artık kapkara bir çocuk olmuştum, devam eden gunlerde annemi kizkardeşimi erkek kardeşimi Ve beni büyüten babaanemi görmeye gidiyorumdum. 1997 yılında akşam kararmaya yakın yine mahalleye çıktım. Parkta oynayan erkek kardeşimi gördüm aç olduğumu soyleyip annemin yanına gidip bana evden ekmek arası birşeyler versin babama görünmeden bana getir diyerek gönderdim ekmeği kizkardeşim getirdi. Bana abi babam bana 3-4 senedir. İlişiy diyerek ekmeği bana uzattı. Annem gönderdi git abine söyle onun pislik arkadaşları vardı bu pisliği öldürüp bir yere atsınlar. Dediğinde hadi sen eve git dedim yukarı park tarafına çıkıp. Ekmekten iki lokma alarak hızlıca trene gittim . Orda çok sevdiğim bir arkadaşıma bizim mahalle ye çıkalım mı diye sordum bu biriyle bir mevzum olacak eline bir tane sopa al bana yardımcı ol karışan olmassa sen bekle biz aynı bahçenin içinde 4 hanede oturan müstakil.evlerde yaşıyorduk. Babaannem iki tane amcalarim ve bizim ev babamı Rambo bıçağla öldürmeye çıkıyordum. Hem korkuyordum hem gürültüden amcalarimiin bana saldıracağını düşünüyordum. Hem de benimle birlikte gelen Gencay delibaş arkadaşımın da mevzuyu öğrenip kaçmasını istemiyorum bir nevi ondan cesaret alıyordum daha önceleri babam beni 100lerce kez bizim evleri kömür odun depolarında komşularımızın balkonları da çatı larinda yakalamışdı. Bizde hemen giderek arkadaşımla babaanemin kömür deposuna girdik. Babamin kapıya çıktığını gördüğüm de ses yapmaya başladım ve hemen deponun oradan ses geldiğini duydu. Kapıdan içeri giren girmez karanlıkta sopayla ikimizde vurmaya başladı arkadaşım Mahmut amca ben gazi değilim diyerek bağırmaya başladı. Sürekli arkadaşımla ailemle ilgili konustugum için babamı dışardan tanıyordu. O kaçarak kurtuldu. Beni boğazımdan tutarak bahçenin ortasına kadar sürükledi. Gürültü ye zaten herkes dışari çıkmıştı. Benim de cesaretim kırılmıştı belimde 40 santimlik bıçak vardı ama elimi beline götürüp ona saplıyamiyordum. Bende kizini siken pic diye bağırdım boğazımı sıkarak beni bir dk ya kadar havasız bıraktı agizim dilim uyuşmuştu ve bir güçle o bıçağı çılgınca tam 17 kere sokmuşum. Bahçeden kaçarken hâlâ bahçeden geldiğini sanıyordum gidip arkadaşımı tren istasyonunda buldum ona babamı vurdugumu ama bıçağın ona girip girmediğini bilmiyorum dedim oda korkup yanımdan kaçtı. Ayrı bir semtte oturan çok zengin herkese lafı sözü geçen amcam çocuklarıyla emniyet herkes beni arıyorlar ben tepedeki polis lambalarını izliyebiliyorum. Sabaha karşı beni yakaladılar. Önce eli kolu uzun amacam geldi nezarete bine oğlum diye sordu bende babam 3 yıldır latife ye tacizde bulunuyormuş amca deyince beni anlimdan öptü. Ama sakın bu konudan bahsetme serefimiz namusumuz beş paralık olur insan içine cikamayız dedi bende kendi kendime gururlanarak vay be amcama bak dedim. İlçe karakolundan çocuk şube müdürlüğüne sivil polislerin yanına bindirilerek gönderildim. Emniyette giderken. Polisler bana nasıl olduğunu sorarak beni zarflamışlar yani beni denemek istemişler zaten benden önce annemi kız kardeşimi alip ifadelerini almışlar annem sivil polislere olayı söylemiş. Babamın emniyette yaşadığını daha bir sürü ameliyat geçireceğini dalağının ve böbreğinin birinin alındığını söylediler tüm herşey orda ortaya çıktı. Polis bana aferim oğlum korkma hiç kimse birşey yapamaz herhangi bir durum olursa sen benim yanıma gel dedi bu olayın akabinde babamın tutuklu olarak gözetim de altında durması mahkeme gününe yakın amcalarimizin bize günlerce işkence yapması akabinde kız kardeşimin rahatsız olan biriyle Mersin de evlendirilmesi ne ve erkek kardeşim benim uzun yıllar cezaevinde yatışımıza bunlara anlatmaya devam etmeye gercekten çok istekliyim ama bu olaylardan yaşanan olaylar ve günümüze kadar devam eden hikayemiz de sayfasını bilmem ama 2 yıl yazsam bitiremiycem olaylarla hayatımızın kız kardeşimin 10 yıla yakındır kadın sığınma evinde olduğu erkek kardeşim ve benim uzun yıllar cezaevinde yatmamız mahkemeye ciktimizda biz babamıza iftira attık. Deyip bize yaptıkları işkenceleri bunları anlatamıyorum eğer konuyla ilgilenirseniz ben bunları kendim kayıt edilmesini istiyorum insanların teşir olmaları umurumda değil bu olaya şahit annem Hidayet Biçer kardeşlerim Mert Biçer ,Latife Biçerdir. Bize yapılan işkencelere şahit olan kişi ise komşumuz Döndü Demir ve Perihan Demirdir eğer böyle yaşanmış bir konu sizi etkilemediyse benimde size soyliycek hiçbir şeyim yoktur. Saygılarımla.
Not.Dizi halinde gelmesini isterim.